33- CNC İşlemede Yuvalar ve Cepler

33- CNC İşlemede Yuvalar ve Cepler

CNC işleme merkezleri ile yapılan pek çok uygulamada, malzeme yüzeyinde kontur ya da düz bir tabanla sınırlandırılmış bir bölümünden bir parça malzemenin çıkarılması gerekmektedir. Bu işlem genellikle cepleme olarak da adlandırılır. Gerçek bir cep oluşturmak için, cep sınırını belirleyen kontur kapalı olmalıdır.

Ayrıca, malzemenin sadece bir kısmı konturla sınırlandırılmış açık bir bölümünde benzer işlemin yapılmasının gerektiği farklı uygulamalar da bulunur. Açık bir yuva bu işleme iyi bir örnektir. Bu yazımızda, kapalı cepler, kısmi cepler, yuvalar ve çeşitli programlama tekniklerinin uygulanmasına vurgu yapılmaktadır.

AÇIK VE KAPALI SINIR

Başlangıç ve bitiş noktası farklı konumlarda olan kontura açık kontur denir. Aynı noktada başlayan ve biten, programla tanımlanan sürekli kontura ise kapalı kontur denir. İki işlem arasındaki en belirgin fark, kesici takımın kontur derinliğine ulaşma yöntemidir.

AÇIK SINIR

Açık sınır, ilgili kategoriye aittir ama gerçek bir cep olarak kabul edilmez. Takımın açık alanda gerekli derinliğe kolayca ulaşabilmesi nedeniyle bu tür bir konturun işlenmesi oldukça esnektir. Açık bir sınır işlenirken, farklı çeşit ve kalitelerde parmak frezeler kullanılabilir.

KAPALI SINIR

Kapalı bir sınır içinde çıkarılmak istenen malzeme, kesme işlemine de bağlı olarak iki şekilde çıkarılır. Birinci yöntem, harici bir aracı sınırın dışına doğru hareket ettirmek, diğer yöntem ise dahili bir aracı sınırın içine doğru hareket ettirmektir. Her iki işlemin sonunda gerçek işleme süreci uygulanır. Bir parçanın dış tarafı boyunca yapılan kesme işlemi cep oluşturma değil çevresel ya da kontur frezeleme olarak kabul edilir.

Kapalı sınırın iç kısmından kesme, çeşitli düzenli ya da düzensiz şekillerdeki ceplerin işlenmesinde yaygın olan yöntemdir. Normal şekilli bir cep için verilebilecek en iyi örnekler; kapalı yuvalar, dikdörtgen cepler, dairesel cepler ve benzerleridir.

Düzensiz şekilli cepler işlenebilirliği olan herhangi bir şekle sahip olabilirler. Fakat bu cepler de normal ceplerle aynı mantıkla işleme ve programlama yöntemleri kullanılarak işlenir.

İmalatta en yaygın karşılaşılan sınır şekillerinin başında, genelde küçük olan ve yarık adı verilen basit bir boşluğun işlenmesidir.

CNC işleme merkezleri ile yapılan pek çok uygulamada, malzeme yüzeyinde kontur ya da düz bir tabanla sınırlandırılmış bir bölümünden bir parça malzemenin çıkarılması gerekmektedir. Bu işlem genellikle cepleme olarak da adlandırılır. Gerçek bir cep oluşturmak için, cep sınırını belirleyen kontur kapalı olmalıdır.

Ayrıca, malzemenin sadece bir kısmı konturla sınırlandırılmış açık bir bölümünde benzer işlemin yapılmasının gerektiği farklı uygulamalar da bulunur. Açık bir yuva bu işleme iyi bir örnektir. Bu yazımızda, kapalı cepler, kısmi cepler, yuvalar ve çeşitli programlama tekniklerinin uygulanmasına vurgu yapılmaktadır.

AÇIK VE KAPALI SINIR

Başlangıç ve bitiş noktası farklı konumlarda olan kontura açık kontur denir. Aynı noktada başlayan ve biten, programla tanımlanan sürekli kontura ise kapalı kontur denir. İki işlem arasındaki en belirgin fark, kesici takımın kontur derinliğine ulaşma yöntemidir.

AÇIK SINIR

Açık sınır, ilgili kategoriye aittir ama gerçek bir cep olarak kabul edilmez. Takımın açık alanda gerekli derinliğe kolayca ulaşabilmesi nedeniyle bu tür bir konturun işlenmesi oldukça esnektir. Açık bir sınır işlenirken, farklı çeşit ve kalitelerde parmak frezeler kullanılabilir.

KAPALI SINIR

Kapalı bir sınır içinde çıkarılmak istenen malzeme, kesme işlemine de bağlı olarak iki şekilde çıkarılır. Birinci yöntem, harici bir aracı sınırın dışına doğru hareket ettirmek, diğer yöntem ise dahili bir aracı sınırın içine doğru hareket ettirmektir. Her iki işlemin sonunda gerçek işleme süreci uygulanır. Bir parçanın dış tarafı boyunca yapılan kesme işlemi cep oluşturma değil çevresel ya da kontur frezeleme olarak kabul edilir.

Kapalı sınırın iç kısmından kesme, çeşitli düzenli ya da düzensiz şekillerdeki ceplerin işlenmesinde yaygın olan yöntemdir. Normal şekilli bir cep için verilebilecek en iyi örnekler; kapalı yuvalar, dikdörtgen cepler, dairesel cepler ve benzerleridir.

Düzensiz şekilli cepler işlenebilirliği olan herhangi bir şekle sahip olabilirler. Fakat bu cepler de normal ceplerle aynı mantıkla işleme ve programlama yöntemleri kullanılarak işlenir.

İmalatta en yaygın karşılaşılan sınır şekillerinin başında, genelde küçük olan ve yarık adı verilen basit bir boşluğun işlenmesidir.

Paylaşmak ister misiniz?

İlgili Yazılar